Skopelos
Λόγω ιδιότητας, οι διακοπές μας την τελευταία δεκαετία + συνδυάζονται με την δουλειά. Κοινώς όπου γάμος και χαρά εκεί και τα μπάνια μας. Φέτος το καλοκαίρι τιμητική είχε η Σκόπελος. Ήταν από τις ελάχιστες φορές, λόγω ευτυχών συγκυριών, που βόλεψε να χαρούμε και να γνωρίσουμε το μέρος που επισκεφτήκαμε λίγο παραπάνω, καθώς σχεδόν πάντα τα βλέπουμε όλα “στο πόδι”.
Ποστάροντας εικόνες από το νησί κατα την διαμονή μας εκεί, φίλοι μας και συμπολίτες μας έστειλαν μηνύματα ζητώντας πληροφορίες για το νησί καθότι πλέον παίρνεις το καραβάκι από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και σε 4-4,5 ώρες βρίσκεσαι Σποράδες. Επιτέλους!
Σκοπός αυτού του post δεν είναι να αποτελέσει έναν πλήρη τουριστικό οδηγό για το νησί της Σκοπέλου. Υπάρχουν sites και αντίστοιχα βιντεάκια που μια χαρά και με το παραπάνω εξυπηρετούν τον σκοπό αυτό. Ενδεικτικά βάζουμε αυτά εδώ τα links για όσους θέλουν να το ψάξουν παραπάνω :
Μπορείτε να δείτε και την εκπομπή του γλυκούλη Ευτύχη με την ακόμα πιο γλυκιά οικογένεια του:
Να πούμε επίσης ότι αναλογικά με τις μέρες που περάσαμε στο νησί, θα μπορούσαμε να είχαμε δει κι επισκεφτεί πολλά περισσότερα αλλά η ανάγκη για ξεκούραση (σωματική – πνευματική) και για πολύ χαλαρούς ρυθμούς με μπάνιο, άραγμα και διάβασμα υπερνίκησε όλα τα άλλα. Οπότε σε αυτό το post θα σας μεταφέρουμε μια καθαρά αποσπασματική προσωπική εμπειρία μαζί με κάποια tips-info απο ντόπιους που δεν μπορέσαμε να ακολουθήσαμε και θα μας περιμένουν την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στο νησί.
Διαμονή
Το πρώτο πράγμα που μας ρωτήσατε ήταν για την διαμονή και οι περισσότεροι με οικογένειες. Μπορούμε μόνο να μιλήσουμε για το μέρος που μείναμε εμείς και αυτό για όσους το σκέφτονται για του χρόνου δυστυχώς καθότι μας είπαν ότι είναι fully booked για όλη την υπόλοιπη σαιζον. Μείναμε στα Yianna Cottage Studios με οικοδέσποινά την γλυκήτατη και ευγενέστατη Άρτεμις, η οποία μετά την ξενάγηση στα δωμάτια αφιερώνει χρόνο να σας ενημερώσει με τα hot spots για μπάνιο-φαγητο κτλ. Για κάποιον που δεν έχει κάνει την προετοιμασία του για το νησί, θα τα μάθει από πρώτο χέρι που λένε και φυσικά ακόμα καλύτερο!
Η κύρια αίσθηση που κυριαρχεί εκεί είναι η οικειότητα. Νοιώθεις οικεία, ότι είσαι στο εξοχικό σου ή στο εξοχικό ενός δικού σου ανθρώπου. Παντού στοιχεία που σε κάνουν να νοιώθεις την ζεστασιά της φιλοξενίας παράλληλα με την δροσιά του πράσινου, της πέτρας και της ανάσας του νησιού.
Εμείς πάντως χαρήκαμε στο επακρο την υπέροχη αυλή και κάναμε πεντάστερα φαγοπότια στο μπάρμπεκιου…
Που να κουνηθείς να πας έξω να φας με τέτοιες συνθήκες…;;
Για όποιον αγαπάει την φύση, θέλει ησυχία και απομόνωση από τα κοινά, χρειάζεται κάτι πιο family-friendly, τότε του χρόνου ας κλείσει από νωρίς ένα από τα Yianna cottage studios. Αποτελεί κατα την γνώμη μας μια ιδανική και ταυτόχρονα οικονομική πρόταση για την διαμονή στο νησί.
Φεύγοντας, η Άρτεμις έδωσε στον κάθε ένα υπέροχα αναμνηστικά δωράκια. Πολύ γλυκιά χειρονομία που σίγουρα ενίσχυσε την καλή εντύπωση φιλοξενίας που είχαμε ήδη σχηματίσει γι’αυτήν και τους ανθρώπους του νησιού γενικότερα.
Φαγητό
Ομορφαίνει δεν παχαίνει.
Υπάρχει μια καντίνα στην είσοδο του λιμανιού στην Χώρα που μας την σύστησε η Άρτεμις για τις γρήγορες μεν πλην καλές πείνες. Έχει και delivery super express για τις βραδιές που δεν θες να κουνηθείς απλά… Εμείς δοκιμάσαμε τα σουβλάκια του πάντως εφόσον ήταν συστημένα και δεν το μετανοιώσαμε. Σου φέρνει και πατάτες, το ζητάς δεν το ζητάς… 🙂
Στου Δημητράκη
Μια άλλη πετυχημένη φορά που φάγαμε έξω ήταν στου Δημητράκη, απο την άλλη πλευρά του λιμανιού. Το βρήκαμε από reviews στο trip advisor και όντως ήταν μια πολύ καλή επιλογή. Νόστιμο, ποιοτικό φαγητό, τηγανητές πατάτες κομμένες στο χέρι… Υπόψιν και οι μερίδες και τα ορεκτικά και οι σαλάτες είναι μεγάλες! Πέντε αστέρια στον Δημητράκη!
Για το βραδάκι προτείνουμε να πάτε στην… Ανατολή (περιοχή Κάστρο-Χώρα) για αυθεντικό ρεμπέτικο από τον Γιώργο Ξηντάρη και τους γιους του, η φήμη του οποίου έχει φτάσει μέχρι τα πέρατα. Οι μεζέδες και οι σαλάτες είναι γεύσεις που σίγουρα θα πάρετε μαζί σας.
Δείτε το βιντεάκι να σας ανοίξει η όρεξη γενικότερα!
Πάππου προς πάππου η συνταγή για τους λουκουμάδες και ο Κος Σπύρος τιμάει την παράδοση με το παραπάνω 50 χρόνια τώρα! Όλοι ξέρουν ότι δεν έχουν φάει πιο νόστιμους λουκουμάδες (έχει και γεμιστούς με κρέμα…) και όχι μόνο!
Ακούραστος και πάντα χαμογελαστός μας λέει ότι 50 χρόνια, (απο τα 16 του), χειμώνα-καλοκαίρι, το πρωί 8-16.00 βρίσκεται στο εργαστήριο, ξεκουράζεται λίγο το μεσημέρι και το απόγευμα 19.00-02.00 περίπου είναι στο μαγαζί. Πάντα με το ίδιο μεράκι, την ίδια αγάπη και το ίδιο πάθος!
Μην φύγετε χωρίς να έχετε δοκιμάσει το παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού “αυγάτο” (άσπρο δαμάσκηνο). Άλλες σκοπελίτικες γεύσεις είναι το αμυγδαλωτό του κουταλιού, γλυκό που το προσφέρει κατα την παράδοση η πεθερά στον γαμπρό στους αρραβώνες, και τα χαμαλιά, γλυκό που το κερνάνε στους γάμους. Εδώ επίσης θα βρείτε αυθεντική, πολύ φρέσκια και τραγανή σκοπελίτικη τυρόπιτα και μπουγάτσα.
Η φιλοξενία του μου Σπύρου ήταν τόσο εγκάρδια! Χωρίς δισταγμό μας μίλησε για αυτόν, για την ιστορία του, μας έδωσε να δοκιμάσουμε από όλα τα καλά για να μιλήσει το προϊόν από μόνο του και να μην φύγουμε από το νησί χωρίς να πάρουμε τις γεύσεις του μαζί μας! Τον ευχαριστούμε θερμά και τους στέλνουμε τους χαιρετισμούς μας!
Μερικά …νόστιμα καρέ από τον Κο Σπύρο ..”in action” έτσι για να ανοίξει η όρεξη!
Θεσ/νίκη – Σκόπελος, ένας Μιχάλης δρόμος!
Στην Σκόπελο έχουν μια πίτα παραδοσιακή που την κάνουν στο τηγάνι. Στου Μιχάλη θα βρείτε τις πιο φρέσκες γι’αυτό και δεν θα τις βρείτε ποτέ ετοιμοπαράδοτες. Πας, προνοείς και κάνεις την παραγγελία σου νωρίς, είτε περιμένεις κάνα μισάωρο (ανάλογα με τον κόσμο) είτε κάνεις μια βόλτα και ξαναγυρνάς. Η μητέρα του η Κα Θεανώ, τις ετοιμάζει εκείνη την ώρα στο πάνω δωματιάκι. Μας είπε ότι με αυτόν τον τρόπο είναι σίγουρος ότι το προϊόν που πουλάει είναι όπως πρέπει να είναι. Τραγανό και φρέσκο. Μας εξήγησε ότι οι σκοπελίτικες πίτες ήταν από παλιά το γρήγορο φαγητό της Σκοπέλου, γι αυτό και είναι τηγανητό. Βάζανε μέσα ότι έβρισκαν.. Λαχανικά, κιμά, τυρί.. Υπάρχει και η γλυκιά έκδοση με κρέμα, τύπου μπουγάτσα. Πριν δοκιμάσουμε, νομίζαμε ότι θα είναι “βαριά” επειδή είναι τηγανητή αλλά τελικά “κατεβαίνει” μια χαρά…
Τηλ για παραγγελίες : 24240-23591
Το μαγαζάκι ήταν παλιά το παντοπωλείο του πατέρα του. Ο φωτογραφίες που θα δείτε μέσα είναι του 1910 και μετά, τραβηγμένες από τον μπαμπά του. Όταν γύρισε από φαντάρος πήρε άδεια και ξεκίνησε το δικό του μαγαζάκι. 30 χρόνια τώρα αποτελεί “βασικός σταθμός” όσων επισκέπτονται το νησί, ντόπιων και μη. Ανοιχτό σχεδόν όλον τον χρόνο, ο Μιχάλη αφήνει το μαγαζί του μόνο 4 μήνες τον χειμώνα που πάει Λάρισα, στο δεύτερο “σπίτι” του να αλλάξει λίγο παραστάσεις.
Η Κα Θεανώ, μητέρα του Μιχάλη που ετοιμάζει τις πίτες στο εργαστήριο. Δοκιμάστε και την τυρόπιτα “Θεανώ” με φέτα, ντομάτα, πιπεριά…..
Restaurant MILIA
Την τελευταία μας μέρα στο νησί, τις λίγες ώρες που είχαμε πριν φύγουμε με το καράβι πίσω Θεσσαλονίκη, πήγαμε για μπάνιο στην Μηλιά. Υπέροχα νερά, ησυχία, φοβερή δροσιά και σκιά από τα δέντρα. Εγώ βασικά, (Γεωργιάννα speaking), για λόγους που αφορούν μόνο τις γυναίκες, δεν κατέβηκα παραλία. Πήγα στην εν λόγω λευκή ταβερνούλα πάνω ρωτώντας για μπρίζα και τραπέζι να στήσω μίνι γραφείο με το λάπτοπ μου. Ήρθε πρώτα η Κέρυ, μετά ο Κώστας και με βοήθησαν. Να βρουμε ρεύμα, να φέρουμε τραπέζι κοντά στην πρίζα, να βρουμε άλλη πρίζα για τα κινητά… Σε λίγη ώρα είχα απλώσει όλη την πραμάτεια μου, έβαλα και τα πόδια πάνω σε άλλη καρέκλα, παρήγγειλα καφεδάκι και έτσι κυρία, άνετη, πέρασα σχεδόν 2,5 ώρες χωρίς να το καταλάβω. Που και που κοιτούσα γύρω μου λίγο αμήχανα μήπως είχα παρά-απλωθεί και δεν το ‘χα πάρει χαμπάρι ως συνήθως… Έρχεται η ώρα να φύγουμε, πάω να πληρώσω και μου αρνούνται! Παθαίνω σοκ. Δεν καταλάβαινα γιατί. Όχι απλά δεν είχαμε κάποια προηγούμενη γνωριμία, δεν είχαμε πιάσει καν κουβέντα ως τότε. Σαν να μην έφτανε δλδ που είχα στήσει εξοχικό εκεί πέρα!
Η Κέρυ και ο Κώστας μαζί με το πανέμορφο σκυλάκι τους.
Τους ευχαριστούμε πολύ!
Η καλοσύνη, η ευγένεια και η φιλοξενία τους μας σκλάβωσε. Αρχίσαμε επιτέλους να μιλάμε και μάθαμε ότι στην Κέρυ αρέσει πολύ η φωτογραφία. Ο Κώστας διαδέχτηκε τον πατέρα του και συνεχίζει την παράδοση της οικογένειας. Τα παιδιά είναι ζευγάρι και μένουν μόνιμα στο νησί. Μιλήσαμε για τα μαγικά τοπία στο νησί και τον χειμώνα αλλά και τις τρομερές δυσκολίες. Ανταλλάξαμε και τις ψηφιακές μας ταυτότητες για να κρατήσουμε επαφή. Μπορεί να μην δοκιμάσαμε αυτή την φορά την κουζίνα τους αλλά δεν μπορεί το φαγητό τόσο φιλότιμων και καλών ανθρώπων να μην είναι αντάξιο τους! Εξάλλου, όταν έχεις μεράκι και διάθεση, αυτό από μόνο του νοστιμαίνει τα πάντα!
Skopelos experience gourmet street food
In every walk with nature, one receives more than he seeks…
Skopelos experience gourmet street food
Αν για κάτι μετανοιώσαμε που δεν προλάβαμε να επισκεφτούμε είναι το Skopelos Experience gourmet street food. Το βλέπαμε κάθε φορά που περνούσαμε από το Δίτροπο αλλά ήταν η ώρα που φεύγαμε σφαιράτοι για λίγη δροσιά στις παραλίες… Αν έχετε παιδιά μην το χάσετε γιατί απ’ότι είδαμε και από το υλικό που έχουν ανεβασμένο στα κοινωνικά μέσα, είναι πραγματικά μια ολόκληρη εμπειρία. Παιχνίδια στη φύση, ζωάκια, πράσινο, τρομερό φαγητό…
Μερικές φωτό που τραβήξαμε με το κινητό περνώντας από έξω (ήταν κλειστά εκείνη την ώρα) και μερικές που “κλέψαμε” από την σελίδα τους στο Facebook.
Μας άρεσαν πολύ και τα νοήματα που θέλουνε να περάσουν…
- listen to the sea
- love strong
- eat slow
- free your mind
- forgive all
Juices & Books
Vitamins for body & soul
Κάνοντας την βόλτα σας στο λιμάνι της Χώρας, αποκλείεται να μην προσέξετε αυτό εδώ το μικρό μαγαζάκι που θέλει να “τονώσει” το σώμα και την ψυχή σας με φρέσκους χυμούς και ωραία βιβλία διαφόρων λογιών. Καινούργια, μεταχειρισμένα… Άλλα μπορείς να τα δανειστείς, άλλα μπορείς να τα ανταλλάξεις. Ξεχωρίζει γιατί έχει χαρακτήρα όπως και οι ιδιοκτήτες του. Ο Pad και η Titiana.
O Pad είχε παλαιότερα βιβλιοπωλείο και η Titiana ξέρει τι χρειάζεται το σώμα σου για να τονωθεί. Ένωσαν τις δυνάμεις τους και βάλανε όλη τους την προσωπικότητα στο Juices&Books, ένα πολύ δροσερό και ξεχωριστό σποτ χαλάρωσης και δροσιάς για τους επισκέπτες τους.
Δοκιμάσαμε τον χυμό καρπούζι και χαζέψαμε το φωτογραφικό λεύκωμα του νησιού με φωτό από τον Ζάχο Σταμούλη. Δεν ξέρουμε αν αγαπήσαμε πρώτα τα παιδιά και μετά το μαγαζί ή το μαγαζί και μετά τα παιδιά. Αν μιλάτε ιταλικά κάντε practice με την γλυκήτατη Titiana… Πόσο ωραία γλώσσα τα ιταλικά!!!
Παραλίες
Το νησί έχει πολλές απίστευτες παραλίες και κολπάκια. Πολλές έχουν πρόσβαση μόνο με καραβάκι, άλλες θέλουν περπάτημα και προσοχή σε δύσβατα μονοπάτια. Υπάρχουν και πιο “εύκολες” μη οργανωμένες. Εμείς πήγαμε μόνο σε οργανωμένες καθότι δεν είχαμε κατάλληλα εξοπλιστεί για άλλες καταστάσεις και ήμασταν και πιο…family edition παρεάκι οπότε αφήσαμε την περιπέτεια και τις εξορμήσεις για κάποια άλλη φορά.
Γλυστέρι
Αν μπορούσαμε θα πηγαίναμε κάθε μέρα εκεί λόγω οργάνωσης και άνεσης. Είναι η μοναδική οργανωμένη παραλία που ξεκουραζόμασταν τόσο. Όλες οι ξαπλώστρες είναι μεγάλες, σταθερές, σαν κρεβάτια. Οι ομπρέλες μεγάλες και έκαναν καλή σκιά. Ο καφές πολύ ωραίος και η θάλασσα επίσης.
Το “σετ” με δυο ξαπλώστρες και μια καρεκλίτσα είχε 10€ (πιο ακριβό από τα υπόλοιπα beach bar που έχουν 7-8€) αλλά αξίζει. Το μόνο “αρνητικό” που βρήκαμε είναι ίσως η μουσική που ήταν πιο δυνατά από όσο θα θέλαμε. Όσοι δεν συμπαθούν τις πέτρες, επίσης θα δυσκολευτούν . Καλύτερα τα παιδιά τουλάχιστον να φορέσουν παππουτσάκια θαλάσσης.
Στάφυλος – Βελανιό
Πρόκειται για δύο διαδοχικούς κολπίσκους με οργανωμένες παραλίες και οι δυο. Και οι δυο με υπέροχα νερά. Ο Στάφυλος έχει περισσότερο κόσμο και μουσική ενώ στο Βελανιό είναι κάπως πιο απομωνομένα και ήσυχα, χωρίς μουσική. Είναι μια μικρή περιπέτεια μέχρι να φτάσεις, αλλά αξίζει. Ιδίως για το Βελανιό περπατάς όλη την παραλία του Σταφύλου, περνάς από ένα μονοπάτι – φυσικό χώρισμα των δυο κολπίσκων και κατεβαίνεις με προσοχή λίγα βράχια. Δεν είναι κάτι το τρελό όμως. Απλά δεν είναι παρκάρω κι έφτασα. Δεν έχει και πολύ καλό πάρκινγκ, μπορεί να χρειαστεί να παρκάρετε ακόμα πιο ψηλά στον δρόμο. Εμείς πήγαμε στο Βελανιό. Το σετ ξαπλώστρες είχε 7€, ο καφές 3,5€. Η θάλασσα καταπληκτική, κι έχει κι ένα μικρό σπήλαιο που μπορεί να κολυμπήσεις.
Εδώ φαίνονται τμηματικά οι δυο παραλίες Στάφυλος & Βελάνιο αντίστοιχα.
Μέσα από το μονοπάτι για να φτάσεις στην παραλία
Πάνορμος
Στον Πάνορμο έχει γενικά πιο πολλές επιλογές από beach bars για να διαλέξεις ανάλογα με τα γούστα και την διαθεσιμότητα. Τα νερά πολύ καθαρά και χωρίς μεγάλες πέτρες. Έχει πολύ κόσμο αλλά είναι πιο οικονομικά καθότι ήταν η μοναδική φορά που δεν μας χρέωσαν τις ξαπλώστρες.
Μηλιά
Είναι η παραλία που πήγαμε την τελευταία μέρα και εκεί που γνωρίσαμε την Κέρυ και τον Κώστα. Πολύ ωραία κι αυτή η παραλία, με φουλ δροσιά από τα δέντρα τριγύρω και ήσυχα. Eύκολο πάρκινγκ και πρόσβαση. Να δώσετε χαιρετισμούς αν πάτε! 🙂
Γενικά οι παραλίες και τα νερά κρύσταλλο σχεδόν παντού! Μια ακόμα παραλία που πήγαμε ήταν το Λιμνονάρι αλλά δεν έχουμε φωτό από εκεί. Επίσης, όπως σε όλη την Ελλάδα φέτος, έτσι και στην Σκόπελο υπήρχε θέμα με τις μέδουσες. Τουλάχιστον την εβδομάδα που ήμασταν εμείς εκεί. Ρωτούσαμε και πηγαίναμε αντίστοιχα στην πλευρά του νησιού που δεν είχε.
Other hotspots
Αη Γιάννης στο Καστρί
Από τα γυρίσματα της ταινίας “Mamma Mia” κι έπειτα, ο Αη Γιάννης στο Καστρί, ενα μικρό εκκλησάκι στην κορυφή ενός βράχου 100 μέτρων, είναι πλέον γνωστό και ως Mamma Mia Cliff. Θέλει πολύ προσοχή (ιδίως με παιδιά μικρά) και γερή καρδιά / πνευμόνια να ανέβεις τα σκαλιά. Γίνονται πολύ απότομα και στενά όσο ανεβαίνεις, αλλά αξίζει!
Ο θρύλος
Ο θρύλος λέει ότι ένας ψαράς από την Γλώσσα της Σκοπέλου, ενώ επέστρεφε σπίτι ένα βράδυ, είδε στην κορυφή του βράχου ένα φως. Το περιστατικό αυτό επαναλαμβανόταν για αρκετές νύχτες μέχρι που μια γυναίκα ήρθε στο όνειρο του και του είπε ότι εκεί που βλέπει φως, υπάρχει μια εικόνα. Ο ψαράς σκαρφάλωσε την κορυφή του βράχου και βρήκε την εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Την πήρε και την έβαλε σε ασφαλές σημείο. Όμως η εικόνες επέστρεψε στην αρχική της θέση στην κορυφή του βράχου. Μετά από λίγο έχτισε μια μικρή εκκλησία για να προστατεύει την εικόνα.
Τρία Πεύκα
Η Σκόπελος είναι γεμάτη πράσινο. Απίστευτο πράσινο παντού. Το 2018 έπιασε μια μεγάλη φωτιά και δυστυχώς ένα τεράστιο μέρος της περιοχής του Αμάραντου κάηκε. Το θέαμα είναι ανατριχιαστικό, ιδίως όταν περπατάς μέσα από τους καμένους κορμούς… Διασώθηκαν ως εκ θαύματος αυτά τα πεύκα στην άκρη του ακρωτηρίου. Από τότε αποτελεί πόλος έλξης των επισκεπτών αλλά και των… μελλονύμφων. Από το 2007 συχνά φιλοξενεί ρομαντικούς, μποέμ γάμους. Ελπίζουμε ένα από τα μελλοντικά ζευγάρια μας να κάνει τον πολιτικό γάμο του εκεί!!!
Skopelos overall
Τα μέρη που επίσης θέλαμε να γυρίσουμε και δεν προλάβαμε είναι το χωριό Γλώσσα, που μας έχουν πει ότι είναι πολύ γραφικό και όμορφο και ο Φάρος του νησιού λόγω του ότι έχει ένα δεκάλεπτο σχετικά άσχημο χωματόδρομο και δεν είχαμε το κατάλληλο αμάξι για να πάμε. Αν έχετε ψηλό αμάξι και χρόνο να πάτε. Μας είπαν ότι και από εκεί η θέα αξίζει. Και πόσα άλλα! Τις βόλτες μας επίσης στα στενάκια της Χώρας τις κάναμε και τα αναμνηστικά ψώνια μας επίσης. Έχει πολλά ιδιαίτερα μαγαζάκια και τις τιμές τις βρήκαμε λογικές σχεδόν παντού, προς έκπληξη μας δεδομένης της κατάστασης.
Για όσους έχουν αυτοκίνητο : Το κομμάτι με τις πετρούλες τύπου τουβλάκι θεωρείται δρόμος!
GALLERY
Ελπίζουμε να σας βοήθησαν οι πληροφορίες και οι εικόνες μας και να σας ταξίδεψαν ακόμα και αν δεν επισκεφτείτε το νησί! Σίγουρα μελλοντικά το post αυτό θα ανανεωθεί και θα γίνει πιο πλήρες την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στο νησί! Για όσους τελικά πάνε, ευχόμαστε…